Yarım asrı aşkın müddettir el emeğiyle sandalye iskeleti üretiyor

Sandalye iskeleti üretiminde 56 yılı geride bırakan marangoz ustası İsmail İçel, Ankara’nın mobilya üretim bölgesi Siteler’deki atölyesinde imalatına devam ediyor.

Mesleğe çırak olarak başlayan 70 yaşındaki İçel, ilerleyen yaşına karşın çalışmaktan vazgeçmiyor.

İçel, imalatını Ankara’nın mobilya üretim bölgesi Siteler’deki 100 metrekarelik atölyesinde birinci günkü üzere tutkuyla sürdürüyor.

Ankara Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği (ANKESOB) tarafından 2020’de “Yılın Ahisi” seçilen İçel, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çalışmaya, üretmeye alıştığını, meskende oturamadığını ve bu nedenle pazar günleri bile çalıştığını söyledi.

İşin inceliği zımpara tezgahında başlıyor

İçel, büsbütün el işçiliğine dayalı olarak 4 ayda 160’a yakın sandalye iskeleti üretebildiğini belirtti.

Marangoz ustası İçel, yaptığı işin inceliklerini şu sözlerle anlattı:

“Bana gelen keresteleri yapacağımız esere nazaran kesiyorum. Kalıpla çizip, frezede (kesici takım) tıraşlıyorum, akabinde zımpara yapıyorum. El işçiliğinin inceliği de zati zımpara tezgahında başlıyor. Hazırlayacağım eserin kabasını makinede alıp zımpara tezgahında temizledikten sonra tutkallayarak iskeleti hazırlamaya başlıyorum. Evvel kasnağı (tahtadan yapılmış çember) yapıyorum. Kasnaktan sonra sandalyenin sırtı ile kollarını takarak, iskeleti ortaya çıkarmış oluyorum.”

Düğün döneminin yaklaşması talebi artırıyor

İçel, düğün döneminin yaklaşmasıyla farklı sandalye modellerine talebin arttığını tabir ederek, kendisinin de yıllardır yaptığı madalyon tipi sandalye modelinin çabucak her periyot popülerliğini koruduğunu lisana getirdi.

Amerikan tipi sandalye modelinin de epey ince bir personellik gerektirdiğini belirten İçel, “Yıllardır Amerikan tipi sandalye modellerini de üretiyorum lakin bu modellerin el personelliği çoktur. Ben de yaklaşık 3 ayda 32 Amerikan tipi sandalyeyi hazırlayabiliyorum.” dedi.

Usta sayısı azalıyor, çırak yetişmiyor

En büyük şikayetinin usta sayısının giderek azalması ve çırak yetişmemesi olduğunu anlatan İçel, şu tabirleri kullandı:

“Meslek çok değerli, el personelliği de bir o kadar kıymetli. Türkiye’nin el personelliği de İtalya seviyesinde diyebilirim. Lakin eskiye kıyasla bu meslekte çırak yetişmiyor. Usta sayısı da giderek azalıyor. Gençler, atölyelere girmek istemiyor. Bu nedenle aslında bizler bu cins mesleklerin son neferleriyiz. Ben tahminen 1-2 yıl daha bu işi yapabilirim fakat bizden sonra da mesleğin devam etmesi için çırak yetişmesi çok kıymetli.”