Sessiz canlarında kahramanı oldular

Yüzyılın felaketi olarak nitelendirilen Kahramanmaraş merkez üslü zelzelelerin akabinde 60 kişilik grupla sarsıntı bölgesine giden Marmaris Arama Kurtarma ve tedbire Takımı’ndan (MAKE) bir küme istekli evcil hayvanlarını arayan beşerler için ağır hasarlı binalara girip konutlardan can dostlarını kurtarmak için misyon aldı.

6 Şubat Pazartesi günü saat 04.17’de Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesi merkezli 7,7 büyüklüğünde bir zelzele meydana geldi. Birinci zelzelenin akabinde tıpkı gün içerisinde tekrar Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesinde 7,6 büyüklüğünde ikinci bir sarsıntı daha yaşandı. ‘Asrın felaketi’ olarak nitelendirilen zelzelelerde Kahramanmaraş başta olmak üzere Gaziantep, Şanlıurfa, Diyarbakır, Adana, Adıyaman, Osmaniye, Hatay, Kilis, Malatya ve Elazığ vilayetleri de hasar gördü. Sarsıntıda 40 binin üzerinde kişi hayatını kaybederken, on binlerce kişi de yaralandı.

“Kurtardığımız hayvanlara bizim isimlerimizi veriyorlardı”

24 yıldır Türkiye’de yaşayan ve 4 yıl arama kurtarma eğitimi aldığını belirten Ayda Murtazieva, “Biz üçüncü günden itibaren takım olarak sarsıntı bölgesindeydik. Muhakkak bir vakit sonra Antakya’ya geçtik lakin beşerler bizden ağlayarak evcil hayvanlarını kurtarmamızı istiyorlardı. Hem ilanlar ile hem de insanların bize gelip sıkıntılarını bildirmesi ile hasarlı binalara girip; kedi, köpek, kuş yani konutta mahsur kalmış hangi canlı varsa kurtardık. İnsanların olumlu yansısı ile karşılaşınca ne kadar gerekli bir şey yaptığımızı anladık. Onlarca hayvanı kurtarıp sahiplerine teslim ettik. 12 kedi sahipsizdi, orada AFAD vazifelileri ve öbür grupların vazifelileri sahiplendi. Kimilerini beni arayıp ‘senin ismini koyabilir miyiz?’ diye soruyorlardı. Marmaris’e de 4 kedi getirdim veterinere götürüp çip taramalarını yaptırdım, sonra tedavilerinin akabinde da burada sahiplendirdim” formunda konuştu.

“Duygu zelzelesi yaşıyoruz”

Bölgedeki durumun kendisini çok fazla etkilediğini belirten Murtazieva, “Biz de orada his sarsıntısı yaşadık. Buraya geldikten sonra durup dururken ağlar oldum. Keşke daha fazla cana yardımcı olabilseydik diye düşünüyordum. Lakin hijyen için gelmemiz gerekti artık bedenimizde yaralar oluşmaya başlamıştı. İnanıyorum herkes orada daha fazla kalmak istemişti” diye konuştu.

“Kepçeler enkaza girmeye başlayınca biz de hayvanlar için kurtarma faaliyetleri yaptık”