MEVTİ GÖZE ALIP, KONUTA GİREREK ŞEHİT EVLATLARINDAN KALAN ANILARI ÇIKARDILAR

MALATYA’daki zelzelede terk ettikleri hasarlı konutlarına mevti göze alarak 2016 yılında şehit olan evlatlarından kalan hatıra eşyaları almak için giren Şengül- Ali Günaydın çifti, ‘Ölümden korkmuyoruz, biz onsuz kaldığımız gün ölmüştük’ dedi.

Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’ta meydana gelen 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki iki zelzele 11 vilayette yıkıma neden oldu. 4 çocuklu şehit ailesi Günaydın çifti, binlerce kişinin hayatını yitirdiği sarsıntıya Malatya’nın Battalgazi ilçesinin Selçuklu Mahallesi’ndeki Sancaktar Sitesi’nin 6’ncı katındaki konutlarında yakalandı. Eşyaların yerle bir olduğu 7.7 büyüklüğündeki birinci sarsıntıyla terk eden Şengül (55)- Ali Günaydın (60) çifti üç çocuğu ile çadır kente yerleşti. 18 Mart Çanakkale Zaferi ve Şehitleri Anma Günü’nde evlatlarının mezarı başına giden çift, kırmızı karanfiller bırakıp ağıtlar yaktı. Oğlunun mezar taşındaki Tük bayrağı ve fotoğraflarını öpüp gözyaşı döken Şengül Günaydın, şehitlikten çıkıp sarsıntı nedeniyle terk ettikleri meskenlerine gitti.

‘SADECE ONA KAVUŞACAĞIM GÜNÜ BEKLİYORUM’

Çift, mevti göze alıp hasar gören konuta girip oğullarından geriye kalan eşyaları aldılar.

‘Şehit özel harekat polisi olan Oğuz’umla 4 çocuğum vardı. O, birinci göz ağrım, kaygı ortağım ve benim her şeyimdi” diyen Şengül Günaydın şunları söyledi:

“2016 yılında 2 ay süreksiz olarak Diyarbakır’a oradan Mardin’e giden oğlumuzun bir hafta sonra şehit haberi geldi. Aslında o gün benim için her şey bitti ve dünyam yıkıldı. İki aylık nişanlıydı. Düğün hazırlıklarını yapıyordum ki Oğuz’umu evlendireyim, her şey bitti, gitti her şey yarım kaldı. Şehadet tarihi 19 Mart, mart ayı benim için sıkıntı ayı. Kirada oturduğum konutta Oğuz’umdan kalan eşyaları bir odada topladım. Zelzelede birden fazla hasar gördü. Mesken hasarlı lakin oraya gireceğim. Oğuz beni bıraktı ancak ben onu bırakamam ki, yalnızca anısı var, onu da gidip oradan çıkartacağım. Yalnızca ona kavuşacağım günü bekliyorum. O benim dünyamdı her şeyimdi. Yalnızca silahı bende, yüzükleri bende, penyesi var ben o penyeyi koklayarak yaşıyorum. 26 yaşındaydı. Ben her şeyi unuttum. 19 Mart’ı unutmadım öbür her şeyi unuttum. Her şey bana kolay geliyor.? (DHA)