Kovid-19 ve zelzelede 44 yakını ölen okul müdürü, afetzedelerin yardımına koşuyor

Kovid-19 salgınında ve Kahramanmaraş merkezli zelzelelerde aile ve akrabalarından 44 kişiyi kaybeden Ahmet Cevdet Alkan, art geriye yaşadığı tarifsiz acılara karşın konteyner kentlerde misyon alıyor.

Antakya Şehit Emin Yıldırım İlkokulu/Ortaokulu Müdürü Alkan, tüm dünyayı tesiri altına alan Kovid-19 salgın sürecinde ve Türkiye’yi yasa boğan 6 Şubat’taki afetlerde unutamayacağı acılar yaşadı.

Son 3 yılda anne, baba ve kardeşlerinin de ortalarında olduğu 44 yakını salgın ve zelzelede vefat eden Alkan, sarsıntıların büyük yıkıma uğrattığı Hatay’da acılarını unutup afetzedelerin yardımına koştu.

Konteyner kentlerde istekli vazife alan iki çocuk babası Alkan, meslektaşlarıyla afetzedelerin gereksinimlerinin belirlenmesi ve yardımların ulaştırılması için mesai yapıyor.

“İnsanlarımızın muhtaçlıklarını gidermenin uğraşını veriyoruz”

Alkan, AA muhabirine, 2020’den bu yana büyük acılar yaşadığını söyledi.

Güçlükle ayakta durabildiğini lisana getiren Alkan, “Acılar art geriye geldi. 2020’de 20 gün içinde Kovid-19’a yakalanan annemi, babamı ve 2 ablamı kaybettim. Daha sonra amcam ve teyzemin çocukları ile yeğenlerimin de ortasında olduğu yakın akrabalarımdan 13 kişi hayatını kaybetti. Bu periyotta 17 akrabamı Kovid-19’a kurban verdim.” diye konuştu.

Alkan, kayıplarının travmasını atlatmaya çalışırken zelzeleye yakalandıklarını lisana getirerek, “Depremde de kayınvalidem, kayınlarım, amcamın çocukları ve yeğenlerim olmak üzere 27 kişiyi kaybettik. Onları toprağa verdik.” dedi.

Depremlerde konutunun yıkıldığını lakin tüm acılarını bağrına basarak Hatay’ı ayağa kaldırmak için çalışmalara dayanak olduğunu tabir eden Alkan, kelamlarını şöyle sürdürdü:

“Kendi acımızı yaşamadan ‘Yine kendi memleketimiz, insanımız, toprağımız.’ dedik. Her şeyi bıraktık. Konutum hala enkaz altında, eşyalarımızı çıkarmış değilim. Benim için evvel memleketim ve beşerim. Eşya gelir fakat insan gelmez. Konteyner kentlere devletimize, milletimize ve insanımıza yardım etmek için istekli olarak geldim. Öteki eğitimci arkadaşlarımızla alanda çalışıyoruz. İnsanlarımızın gereksinimlerini gidermenin, onlara yardımcı olmanın çabasını veriyoruz.”

“Bu acı daima içimizde yanacak”

Son periyotta yaşadıklarını gözyaşları içinde anlatan Alkan, “Bir anda ailenden 44 kişiyi toprağa vermek kolay değil. Ailemden bir tek ben ve ağabeyim, eşimin ailesinden kendisi ve kardeşi kaldı. Bu anlatılacak bir şey değil. Kimsenin yaşamasını istemem. Telefon rehberinizde çok sayıda numara var lakin arayamıyorsunuz. Aradığınızda karşılık alamıyorsunuz.” diye konuştu.

Alkan, bunun kaldırabilecek bir süreç olmadığını vurgulayarak, kelamlarını şöyle tamamladı:

“Bazen ister istemez his patlamaları yaşıyoruz. İsyan etmek istiyoruz lakin yararı yok. Çabalayıp tekrar bir yere gelmeye, kentimize yine ayağa kaldırmaya, yaşayan insanlara takviye olmaya çalışıyoruz. Anılarımız daima bizimle yaşayacak. Bu acı daima içimizde yanacak.”