Enkaz altındaki babanın en acı duası: Oğlum benden evvel ölsün, enkaz altında yalnız kalırsa korkar

Depremi öğrendikleri anda hazırlıklarını tamamlayarak 17 kişilik bir takımla Rize

“MUTLULUK DA OLUYOR, HÜZÜN DE”

Enkaz altından canlı çıkarmanın çok hoş bir his olduğunu ama ondan sonra depremzedenin yaşadıklarını düşününce hüzne kapıldıklarını belirten İtfaiye Çavuşu İsmail Karaosman, “Canlı çıkarmak çok farklı bir his. İçinde hem inanılmaz bir memnunluk oluyor, bir de o insanın yaşadıklarını ve hissettiklerini düşününce onun hüznünü de yaşıyorsun. Bir insanı kurtarmak gerçekten çok mükemmel bir his lakin çıkardığın insanın yerine kendini koyduğun vakit bir de acı hissediyorsun. Zira çıkardığımız her kişi ailesiyle birlikte çıkmıyor. Bunun tam manasıyla bir tanımı yok. Toplamda 6 kişi canlı çıkardık oradan. 100’ün üzerinde ceset çıkardık. Kimilerinin memnunluğu var, hüznü olanda var. Bir bebek çıkartmıştım, şu an aklıma geldikçe hala gülüyorum. O bebeğin çıkışı, onu kucağıma alışımı, o his çok hoş bir his. Ben gülüyorum, arkadaşım ağlıyor. Ortadan 5 dakika geçiyor, ben düşünmeye başlıyorum bu sefer ben de ağlamaya başlıyordum” tabirlerini kullandı.

“OĞLUM BENDEN EVVEL ÖLSÜN, ENKAZ ALTINDA KALIRSA KORKAR”

“BEBEĞİ ÇIKARTMAKTA YAŞADIĞIM HİS TANIM EDİLEMEZ”

Enkaz altından bir bebeği çıkartırken yaşadığı hissin tanım edilemez olduğunu söyleyen Karaosman, “Bizim çalışma yaptığımız enkazın yan enkazından bir ses olduğunu öğrendik. Oraya geçtik, içeriden bir bayanın sesi geliyordu ancak Türkçe hiç bilmiyordu. Türkçe bilen bir Suriyeli arkadaş bulduk. İçeride 3 kişi olduğunu söyledi. Eşinin, çocuğunun ve kendisinin olduğunu söyledi lakin eşi birinci sarsıntıda vefat etmişti. Bir tünel açmaya başladık. Hem baş fenerimiz hem de el fenerimiz vardı. Dışarıdaki tercüman arkadaşa ışığı gördüğü anda bize ses vermesini söyledik. Bir 4,5-5 metre gittikten sonra bayan ışığı gördüğünü söyledi. Küçük bir delikten ışık tuttuğumda bana başının açık olduğunu bu türlü çıkmak istemediğini söyledi. Başımdaki bandanayı çıkartıp o aralıktan içeriye attım. Birinci evvel kollarımı uzattım ve bebeği kollarıma koymasını istedim. Ancak alan çok dardı. Ben de arkadaşlardan ayaklarımdan tutup beni üste çekmelerini istedim. Böylelikle zincir yapıp beni dışarıya çıkarttılar. Bebeği çıkartmakta yaşadığım his tanım edilemez. Sonra enkaza tekrardan girip bayandan ellerini uzatmasını istedim. Tabi benim her dediğim dışarıdan çeviriyorlar. Sonra bileklerinden tuttum ve birebir halde zincir üzere çektiler beni. İkisinin de sıhhati çok iyiydi” biçiminde konuştu.