Borcu Nedeniyle Traktörünü Satan Çiftçi: “Tarım Bakanı Akşam Başını Yastığa Koyduğunda Biraz Düşünsün”

DİLAN KUTLU

Ankara‘ya atama talebi ile gelen ziraat mühendislerini dinleyenler ortasında borcu nedeniyle traktörünü satıp, çiftçiliği bırakan Selahattin Özdemir de vardı. Özdemir, “Bir tarlaya eser almak için yedi sefer gidiyorduk. Şu anda üç kez gidemez olduk.  Mazot dersen başını aldı gitti. Bir torba gübre bin lira oldu. Ben traktörümü sattım. Artık pes. Benim üzere onlarca arkadaşlarım şu anda çiftçiliği bıraktı. Borçtan sattık. Aldığımız eser gelir sarfiyatı karşılamadı o yüzden bıraktık. Tarım Bakanı’na sesleniyorum; akşam başını yastığa koyduğunda şu çiftçiyi biraz düşünsün” dedi.

Atanamayan ziraat mühendisleri Ankara’ya gelerek takım taleplerini Ulus Meydanı’nda Tarım ve Orman Bakanlığı’na duyurmaya çalıştı. İki gün evvelki protestoda genç işsizlerin taleplerini dinleyenler ortasında Yozgat’ın Sorgun ilçesinden gelen çiftçi Selahattin Özdemir de vardı.

“TRAKTÖRÜMÜ SATTIM, TARIM BAKANI AKŞAM BAŞINI YASTIĞA KOYDUĞUNDA BİRAZ DÜŞÜNSÜN”

Özel bankaya olan borcu nedeniyle traktörünü sattığını söyleyen Özdemir, girdi maliyetleri nedeniyle çiftçilerin çıkmazını ANKA Haber Ajansı’na şöyle anlattı:

“Tarımı bıraktık biz artık. Çiftçinin bel kemiğini, şah damarını kestiler. Bir tarlaya eser almak için yedi kez gidiyorduk. Şu anda üç kez gidemez olduk. Mazot dersen başını aldı gitti. Bir torba gübre bin lira oldu. Ben traktörümü sattım. Artık pes. Benim üzere onlarca arkadaşlarım şu anda çiftçiliği bıraktı. Borçtan sattık. Aldığımız eser, gelir sarfiyatı karşılamadı o yüzden bıraktık. Tarım Bakanı’na sesleniyorum. Akşam başını yastığa koyduğunda şu çiftçiyi biraz düşünsün yani. Bana üç kuruş takviye verdi ben onu istemiyorum kâfi ki mazota, gübreye artırım yapmasın. Üre gübre şu anda 10 bin üzerinde. DAP gübre zati torbası bin lira oldu. Bir ton gübre 20 bin lira. Atmasak mahsul alamıyoruz, atsak gücümüz yetmiyor.”

“BANA ‘ÜRET’ DİYORSUN ‘EK’ DİYORSUN, BEN ÜRETTİĞİMDEN KAZANMIYORUM Kİ…”

Ankara Gölbaşı’nda çiftçilik yapan bir üretici de yaşadıkları meseleleri şöyle özetledi:

“60 yıldır çiftçilik yapıyorum anamdan doğdum doğalı. Elime ne geçti. Hiçbir şey geçmedi. Ben nohut da ektim, buğday da… Ne ekmedim ki… Yok diyor artık. Yağa gücün yetiyor mu? Niçin ‘üret’ diyorsun. Üretmedim mi ben, ürettim. Ürettim ne yaptım, kaça sattım nohudu? 15 liraya sattım. Nohut 45 lira. Tekrar nohut ekeceğim, bakalım kaça satacağız? Kooperatife borçluyum. Mazotu da aldım takviye verene kadar. Üretimden çekilmeyeyim de ne yapayım.  Yağ değerli diyorsunuz ya… Ben yağı ürettiğimde kilosunu 9 liraya sattım. 100 liraya biçer dövere biçtirdim. Bir de kuraklık oldu mu ne yapacaksın? Açlık olacak natürel. Sen bana ‘üret’ diyorsun ‘ek’ diyorsun. Hepsi bolluk olacak ki düşsün. Ben ürettiğimden kazanmıyorum ki.”