Ali Uzunırmak: “Ülkücü Bir Akademisyen, Ankara’da Torbacılara Öldürtüldü. Ülkücülük İsmine Ağlıyorum”

MHP’de dört devir milletvekilliği yapan eski Ankara İdeal Ocakları Lideri Ali Uzunırmak, eski Dava Ocakları Genel Lideri Sinan Ateş cinayetine ait, “Ülkü Ocakları Genel Başkanlığı yapmış bir akademisyen, ülkücü gazi bir babanın oğlu, Ankara’da torbacılara öldürtüldü. Eşi, katillerin izini bulmada, CHP Genel Lideri’ne gitti. Ülkücülük ismine ağlıyorum ben” dedi.

Ali Uzunırmak, KRT’de dün akşam yayınlanan Semra Topçu ile Haftanın Panoraması programına konuk olarak gündeme ait değerlendirmelerde bulundu. Uzunırmak, şunları söyledi:

“Önceki hafta, ülkücü arkadaşlarımızla birlikte 4 kişi, sarsıntı bölgesindeki ülkücü arkadaşlarımızı ziyarete gittik. Çok acı; ailelerinden 10 kişi, 20 kişi, 30 kişiyi kaybetmiş olanlar vardı. Çaresizlik içinde donarak ölenler vardı.

Cumhurbaşkanı, zelzele bölgesinde, ‘Bunlar yazgı planında olan şeyler’ dedi. İslam’daki mukadderat anlayışı bu değil. Dinimiz araçsallaştırıldı; Karl Marks’ın ‘Din afyondur’ kelamını haklı çıkaracak biçimde hunharca, gaddarca kullanılıyor. Bu, hakikat değil. ‘Kader’ diyerek Allah’ı suçluyoruz biz, Cumhurbaşkanı Allah’ı suçluyor; bu, gerçek değil. Sabi çocuk zelzelede ölüyor; niçin cezalandırsın Allah, sabi çocuğu.

“KİFAYETSİZ MUHTERİSLER DEVLETİ YÖNETİYOR”

Ev yıkıldıysa bunun sorumlusu devlettir. Devletin kurumları işlevsizleştirilmiş, yetersiz kalmış, ehliyet ve liyakat yok. Uyum yok. Vatandaşın yaptığı yardımlar bile hakikat organize edilemedi. Ben, zelzele bölgesinde bunları gördüm.

Bu takımlar devleti, bu ülkeyi yönetemiyor. Yönetemedikleri üzere, kıyafetsiz muhterisler. Bir siyasetçi için en makus tarif şudur; şayet şahsi hırs, heves ve yetersizliklerine ülkü, din, mezhep, etnisite üzere, devlet zırhı üzere birtakım gömlekler giydirdiği vakit, bu dokunulmazlık içerisinde bu, uygunca denetim edilemeyen vahşileşen bir yaratık durumuna düşer. Türkiye, burada tercihlerini hakikat yapmak zorunda. Hukuk kontrolü olmayan sistem, demokrasi olmaz; hükümdarlar olur.

Türkiye mahallelere ayrılmış, çözmesi gereken en kıymetli şey bu. Kendi mahallemizdeki yanlışa ‘yanlış’ diyemiyoruz, karşı mahalledeki doğruya ‘doğru’ diyemiyoruz. Bilimsel gerçeklikten koptu toplum. Türkiye’yi hukuk devleti dışına çıkaran vesayetler var, bunların gitmesi lazım. FETÖ, PKK gayretinde hukuk dışına çıkılıyor ve buradan faydalanılıyor; bunların ortadan kalkması lazım. Türkiye’nin, rutin hukuk devleti normuna dönmesi lazım.

HÜDAPAR’IN CUMHUR İTTİFAKI’NA KATILMASI

Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran ideoloji, bugün kuşatma altındadır. ‘Keşke Yunan kazansaydı’ diyen zihniyeti hastanede en seviyede ziyaret eden devlet yöneticilerinin olduğu, FETÖ’nün neşet ettiği, Said-i Nursi için devletin en üst makamlarından vefat yıl dönümü paylaşımı yapılan, İskilipli Atıf’ın kutsandığı, Ulusal Gayret aykırısı Mustafa Sabrilerin kutsandığı, bu kadar rencide edilen bir kurucu irade, kurucu ideoloji yaşayabilir mi?

Üzülüyorum; kendisini Türk milliyetçisi olarak tanımlayan arkadaşlarımız, nasıl bu türlü bir ideolojinin sahibini denetleyemez? Bizim 12 Eylül öncesinde savunduğumuz başkanlık sistemi bu değildi. Hayret ediyorum, üzülüyorum.

Adalet ve Kalkınma Partisi’nin tabanındaki beşerlerle hislerimizde bir fark yok fakat çekirdek takımının tarih okuyuşu, devlet ideolojisi, bizim tarih okuyuşumuzla ve devlet ideolojimizle örtüşmez. Yani Türkiye Cumhuriyeti devletini yöneteceksiniz, yönettiğiniz ülkeyi ‘dar-ül harp’ olarak tanımlayacaksınız ve oradan güya inançlarımıza dayandırıp, ‘Dar-ül harpte her şey mübahtır’ deyip ülkeyi soyacaksınız; bu türlü bir ideoloji ile Türk milliyetçileri örtüşmez. Bugün, Türkiye Cumhuriyeti devleti soyulmuştur. Zelzele oldu, nerede bu ülkenin yedek akçesi? Niçin İçişleri Bakanı kahvaltılık dileniyor?

“AKP TÜRK MİLLİYETÇİLİĞİYLE ÖRTÜŞMÜYORSA MHP NEDEN İTTİFAKTA”

Bu, MHP’yi yöneten takımların, arkadaşların siyasi tercihleridir. Demokrasi içinde arkadaşlarımızdan tasvip görür, tasvip görmez; bunlar başka platformlarda tartışılması gereken hususlar. Ben, MHP hükmî kişiliğini halka açık ortamda rencide edecek bir şey söylemekten imtina ederim.

Söylediklerimi anlayan anlar. Bizim ideolojimizle bugünkü uygulamalar örtüşmez. Türkiye Cumhuriyeti devleti, parti devleti haline dönmüştür. Hükümeti eleştirmek, bu devlete karşı olmak değildir. Bugün ülkeyi yönetenler, Türkiye’yi yönetemiyorlar. Bunlar, kendi iktidarlarını sürdürmekten diğer bir şey düşünmüyorlar. Biz, devleti kuran ideolojiye, devlet fikrine sadık insanlarız, içselleştirmiş insanlarız. Türkiye Cumhuriyeti devletini kuran takımlara saygılıyız. Türkiye Cumhuriyeti devletini kuran ideolojiye sahibiz, bu devleti sürdürmeye kararlıyız.

“GELİYORUM DİYEN FELAKETİN GÖSTERGESİDİR SİNAN ATEŞ”

Çok acı. Partimizde Türkeş’in oğulları, çocukları yok. Partimizde Dündar Taşer’in varisleri yok, sembol şehidimiz Gün Sazak’ın çocukları yok. Partimizde Muhsin Yazıcıoğlu’nun oğlu yok. Kemal Kılıçdaroğlu’nu ziyaret ediyor. İdeal Ocakları Genel Başkanlığı yapmış bir akademisyen, ülkücü gazi bir babanın oğlu, Ankara’da torbacılara öldürtüldü. Eşi, katillerin izini bulmada, CHP Genel Lideri’ne gitti. Ülkücülük ismine ağlıyorum ben. Nasıl bu beşerler, ömürlerini verdikleri, şehit verdikleri, babasını gazi verdiği bir kurumdan öbür kuruma gidiyor? Bu topluluğun bunu değerlendirmesi lazım. Biz neden bu türlü olduk? Bu nedenleri nasıl ortadan kaldırabiliriz? Biz, Türk milliyetçileriyiz.

Arkadaşlarımıza çağrım; topluluğumuz, içsel manifestoyu yapmalı; neden bu türlü oldu, bunu bulmalı. Sinan Ateş, bir yaradır. Daha evvel Mersin’de olan ve öbür hadiselerle, sokaklarda dövülen gazetecilerle, saldırılan ocak liderlerimiz ile geliyorum diyen felaketin göstergesidir Sinan Ateş. Bu felaket geliyorum dedi. Mersin’de ülkücü, davacıyı öldürdü. Nasıl oldu bu türlü bir şey? Nasıl bir ülkücülüktür bu, birbirini öldürmeye varan, birbiriyle konuşamayan? Neden bu hale geldi bu davacılar?

Ben, MHP’den, davacılardan şunu talep ederdim; ‘Katiller ortaya çıksın, hukuk işlesin, evladımıza da Allah rahmet eylesin’. Bu kafiydi ve peşine düşülmeliydi. Bunlardan ders çıkarılmalıydı. Neden bunlara tahlil aramak muhtaçlığı hissetmezler? Üzülüyorum.

“ TÜRKEŞ’İ ANMA TOPLANTISINDA BİZE SALDIRDILAR”

Söylüyorum, samimi olduğumuz arkadaşlarımıza söylüyorum. Fakat biz de taarruza uğradık. Düşünün; altı devir seçilmiş, merhum Türkeş Bey’imizin de dizinin tabanında büyümüş bir beşerim. Öteki partilere giden arkadaşlarımız olmuş ancak hiç de bir diğer parti tercihinde bulunmamış bir ülkücüyüm. Türkeş’i anma toplantısında bize saldırdılar. Türkeş’in anıldığı yer Moskova olsa giderim. Lehinde her faaliyete katılırım, aleyhinde her faaliyeti de engellemeye çalışırım. Fakat salon basıldı, bize saldırıldı. Yara çok derin. Tahlil, vakit alıcı. Kanıyı hakikat tabir etmek lazım. Kanıyı hakikat tabir edemezsek yara kangren halinde devam eder sarfiyat.

“ ÜLKÜCÜLER OLARAK, PARTİLİ CUMHURBAŞKANLIĞI HÜKÜMET SİSTEMİ’NİN DEĞİŞMESİNDEN YANAYIZ”

Yüzde 50 artı 1 partili cumhurbaşkanlığı sisteminde hiçbir fikir kuruluşunun, kişinin kendisi olması mümkün değil. Türkiye’de koalisyonlar eleştiriliyor. Meğer makûs olan bıçak değil, kullanan. Demokraside koalisyonları yanlışsız kullanırsanız birbirini denetler. Koalisyon yeterlidir demiyorum, tahlildir. Millet İttifakı ile ilgili tavsiyelerim, tekliflerim var. Millet İttifakı, bir ittifaktır, üzerinde çalışıldı. Öbür taraf da menfaat-gelecek telaşıyla bir ortaya geldi. Biz, davacılar olarak, partili Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin değişmesinden yanayız.

Ülkücülerin bu görüşte olanları çoğunlukta. Bu sistem değişmeli. Bu, çağdaş bir devlete, millete yakışmayan rejim haline dönüşmüştür. Türkiye Cumhuriyeti devleti, parti devleti olma sürecini tamamlamıştır; bundan dönüş olmalıdır. Size oy vermeyeni hain ilan ediyorsunuz; bu türlü bir devlet sistemi olamaz, bu türlü bir üslup da olamaz.”